Τις τελευταίες ημέρες έχουμε δεί κάποιες ΄΄ Καλλιτεχνικές ΄΄ αποτυπώσεις που προέρχονται από το χέρι ενός καθηγητή και δημιούργησαν κάποιο κύμα αντιδράσεων από όλες τις απόψεις. Μπορούμε να καταλογίσουμε κάποια ευθύνη στον καθηγητή ή θα εντάξουμε τα καλλιτεχνήματά του εντός του πεδίου της ελεύθερης έκφρασης και των ατομικών δικαιωμάτων;
Εν πρώτοις θα αναφερθώ στο άρθρο 141 του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154 όπου ρυθμίζεται η προσβολή θρησκευτικών αισθημάτων με λόγια ή πράξεις και εν συνεχεία να ανατρέξω στο άρθρο 142 (1)(2) του ιδίου Κώδικα που ρυθμίζει τα δημοσιεύματα που υβρίζουν θρησκεία.
- 141. Όποιος ξεστομίζει λέξη ή δημιουργεί ήχο ώστε να ακούγεται σε οποιοδήποτε πρόσωπο ή προβαίνει σε χειρονομία ενώπιον του ή τοποθετεί οποιοδήποτε αντικείμενο ενώπιον του, με την εσκεμμένη πρόθεση να θίξει τα θρησκευτικά αισθήματα τέτοιου προσώπου, είναι ένοχος πλημμελήματος και υπόκειται σε φυλάκιση ενός χρόνου.
- 142.-(1) Όποιος δημοσιεύει βιβλίο, φυλλάδιο, άρθρο ή επιστολή σε εφημερίδα ή περιοδικό, το οποίο εκλαμβάνεται από τάξη προσώπων ως δημόσια ύβριση της θρησκείας τους, με σκοπό να εξευτελίσει αυτή τη θρησκεία ή να σκανδαλίσει ή να εξυβρίσει αυτούς που πρεσβεύουν αυτή τη θρησκεία, είναι ένοχος πλημμελήματος.
(2) Ποινική δίωξη για ποινικό αδίκημα δυνάμει των διατάξεων του άρθρου αυτού, δεν ασκείται παρά μόνο από το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ή με την έγκριση του.
Εξετάζοντας τα συγκεκριμένα άρθρα του Ποινικού Κώδικα αντιλαμβανόμαστε πως παραβιάζονται μέσω των τολμηρών, μπορώ να πω, αποτυπώσεων του καθηγητή εφόσον η δημοσίευση αυτών προσβάλλει και προκαλεί μεγάλο αριθμό ατόμων για την θρησκεία τους.
Πέραν όμως της προβολής των θρησκευτικών αισθημάτων, είδαμε και ένα σκίτσο γνωστής φυσιογνωμίας στον Κυπριακό λαό όπου προβάλλεται η μνήμη του καθότι είναι αποθανόντας. Για την συγκεκριμένη περίπτωση θα επικαλεστώ το άρθρο 202Α που ρυθμίζει την προσβολή μνήμης αποθανόντα.
- 202Α.-(1) Όποιος προσβάλλει τη μνήμη αποθανόντα με κακόβουλη ή βάναυση εξύβριση, είναι ένοχος πλημελήμματος και τιμωρείται με φυλάκιση ενός χρόνου.
(2) Καμιά ποινική δίωξη δεν προχωρεί βάσει του άρθρου αυτού παρά μόνο κατόπι καταγγελίας που γίνεται από συγγενή του αποθανόντα.
Για τους σκοπούς του άρθρου αυτού “συγγενής” περιλαμβάνει τον επιζώντα σύζυγο και τους κατ’ ευθεία ή από πλάγιο βαθμό συγγενείς μέχρι και του τρίτου βαθμού συμπεριλαμβανομένου.
Μέσα από το σκίτσο όπου απεικονίζεται το συγκεκριμένο πρόσωπο προσβάλλεται η μνήμη του αναμφίβολα, συνεπώς και σε αυτή την περίπτωση υπάρχει ποινική ευθύνη καθώς παραβιάζεται το παραπάνω άρθρο.
Είμαι υπέρ των ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όμως η δική μας ελευθερία και το δικαίωμα σταματά εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα των συνανθρώπων μας. Κάθε άποψη είναι σεβαστή όμως είναι ανεπίτρεπτο να ξεπερνούμε τα όρια και να θεωρούμε την παραβίαση αυτή ως δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης. Στην συγκεκριμένη περίπτωση θα ήθελα να κλείσω με το απόφθεγμα του Ισοκράτη που λέει το εξής:
Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.
